We maken de balans op van weer een jaar in ons leven. We doen dat graag met oliebollen en een feestelijk diner te midden van vrienden en familieleden.
In Wiemersheerd hebben ze het oude jaar uitgeleide gedaan met het bakken van kniepertjes en er waren bewoners bezig met het bakken van nieuwjaarsrolletjes om het nieuwe jaar te begroeten. En menigeen zit gezellig met elkaar thuis aan de Nieuwjaarsborrel. En dan zeggen we tegen elkaar:
‘Weer een jaar voorbij. Wat gaat de tijd toch snel. ‘ Mijn vader had een gevleugelde uitspraak: hoe ouder je wordt hoe sneller de tijd gaat.
Voor sommigen is het een jaar geweest met vreugdevolle momenten. Zoals bijvoorbeeld de geboorte van een kind/kleinkind of van nieuwe ontmoetingen en vriendschappen. Maar voor anderen is het een jaar geweest van verdrietige momenten met bijvoorbeeld het verlies van een geliefde of het ontvangen van slecht nieuws over de gezondheid. Sommigen zijn blij dat het jaar weer voorbij is, anderen zullen met weemoed erop terug kijken en hopen dat het nieuwe jaar net zo goed zal zijn.
Bij oud en nieuw hoort nu eenmaal dat terugkijken. Want wij zijn kinderen van de tijd. Een jaar, 365 dagen en een beetje, is nog net overzichtelijk.
Een tekst van Prediker lijkt daar goed bij te passen. Er is een tijd geweest voor alle dingen. Prediker zegt: alles had zijn vastgestelde tijd: een tijd van geboren worden, een tijd van sterven.
In november hebben we hun namen genoemd in de gedachtenisdienst en kaarsen voor hen aangestoken, de velen die ons ontvallen zijn in het afgelopen jaar.
We hebben het afgelopen jaar soms gezwegen en soms gesproken. Soms hebben we gehuild in medeleven met anderen, soms hebben we gelachen, toen het leven vol was en rijk. Maar alles heeft zijn eigen tijd en plaats. Je moet het niet door elkaar halen. Kijk, zegt Prediker, dat alles hoort bij ons. Het is de afwisseling in ons menselijk leven. Dit geldt ook voor 2025; dat u nog vele dagen zult krijgen, vol leven en blijdschap.
Ook hebben we een mijlpaal bereikt door in 2024 als kerken, als gelovigen, samen te gaan en eensgezind samen op te trekken naar een nieuwe toekomst waar voor iedereen ruimte zal zijn voor zijn/haar geloofsbeleving. Voor de een eindelijk, voor de ander een tijd van gewenning. Maar laten we in 2025 elkaar blijven ontmoeten in onze eigen levens, verhalen delen om zo verbindingen te blijven maken met anderen en vooral gebruik te maken van elkaars ervaringen en talenten.
Justus Wouda