In onze boekenkast staat een boekje met deze titel van de hand van Jean Pierre Rawie. Mijmerend over de inhoud en strekking van deze meditatie bleef mijn oog haken bij deze titel. Als ik voor mezelf spreek (en wellicht ook voor sommigen van de lezers) zit er wel een kern van waarheid in deze titel.
Niet zelden wordt er met al dan niet terechte boosheid en terugkerende angstdromen gedacht aan de schooltandarts die in een aantal gevallen geen beste naam had en wiens roem hem met grote vaart vooruitsnelde op het schoolplein.
Vandaag de dag is, als ik voor mezelf mag spreken, de tandarts een toegankelijke en spraakzame medicus die indien nodig prima werk doet. De titel van het boekje werpt bij mij wel de vraag op of echt ALLES vroeger beter was. Ik waag dat toch ernstig in twijfel te trekken. Misschien waren de dingen vroeger op het eerste oog duidelijker. Vastomlijnde beelden en ideeën van hoe het hoorde in kerk en samenleving. De wereldorde leek heel duidelijk en ook in de landelijke politiek waren de scheidslijnen haarfijn, bijna met een liniaal, te trekken.
Bij mijn grootvader in huis namen, in mijn zeer jonge jaren, in de boekenkast de geschriften van Abraham Kuyper een prominente plaats in, stond er een spaarbusje voor de VU op de schoorsteenmantel en werd zonder discussie op de ARP gestemd. Heerlijk duidelijk was dat voor opa en oma en dat leek me ook wel wat.
Echter, naarmate de jaren vorderden verdwenen de boeken van “Abraham de geweldige” via de logeerkamer naar de berging, werd ook het spaarbusje van de VU verbannen naar een andere plaats en hield de ARP op te bestaan. Ik wil hier maar mee zeggen dat op het oog vaste waarden ook minder vast bleken te zijn.
Ik heb veel aan mijn grootouders te danken, net als aan mijn ouders overigens. Het zal aan de leeftijd liggen, maar vaak moest ik de laatste tijd denken aan een kenmerkende uitspraak van mijn opa: “Onze lieve Heer heeft vreemde kostgangers”. Soms kom ik in de verleiding om dat te vinden als er geen spiegel in de buurt is. Gelukkig kijk in meerdere keren in de spiegel en moet dan beamen dat onze lieve Heer inderdaad vreemde kostgangers heeft.
Terug naar het opschrift van deze korte meditatie. Ik zou de schrijver van het boekje tekort doen als ik eigenhandig de titel van het boekje wijzig, maar het zette me wel aan het denken over de vraag wat er ook zou kunnen staan achter de woorden “Vroeger was alles…”
Toch een poging, waarbij ik me laat leiden door de onrust in de wereld en rond de Oekraïne in het bijzonder, de ogenschijnlijke macht van vreemde kostgangers in de VS, Rusland en zoveel andere landen. Ik stel de volgende de zin voor: “Vroeger was alles anders, maar Jezus Christus blijft dezelfde, gisteren, vandaag en tot in eeuwigheid”. Hebreeën 13:8.
Ik wens jou, mezelf en iedereen een heldere spiegel toe, van waaruit een min of meer vreemde kostganger terugkijkt, die mag weten dat Jezus Christus altijd dezelfde blijft ook in onzekere tijden.
Ad Bakker
