Op Herstartzondag, 14 september, namen we afscheid van 9 ambtsdragers en vierden we dat 6 gemeenteleden voor het eerst of opnieuw de hand aan de kerkelijke ploeg slaan. Hoera! voor hen die in de afgelopen jaren zoveel tijd en energie in onze geloofsgemeenschap hebben gestoken. En hoera! voor hen die dat de komende jaren (blijven) doen.
Van het een kwam het ander. Tijdens de kerkenraadsvergadering op 16 september kwamen we over een en ander aan de praat: wat is een ambtsdrager eigenlijk? Als inleiding op het gesprek met elkaar heb ik toen in grote lijnen dit gezegd: Als de kerk een scheepke onder Jezus’ hoede is, dan is het alles behalve een passagiersschip. Een geloofsgemeenschap bestaat niet uit passagiers en personeel, uit gemeenteleden met allerlei wensen en uit gemeenteleden die die wensen moeten vervullen.
In een vereniging hebben de leden het voor het zeggen. Maar de kerk is geen vereniging. In de kerk bepalen de leden niet wat ambtsdragers moeten doen. Vanzelfsprekend dient de kerkenraad goed te luisteren naar de meningen van gemeenteleden maar de ambtsdragers nemen gezamenlijk uiteindelijk besluiten – zonder last of ruggespraak.
Dat ‘zonder last of ruggespraak’ betekent dat ambtsdragers in een kerkenraad niet gebonden zijn aan een bepaalde groep of aan mensen die hen verkozen of afgevaardigd hebben. De kerkenraad is dus ook geen platform van colleges, commissies of belangengroepen.
De basishouding van ambtsdragers is dat zij samen proberen te verstaan wat God zegt en dat zij samen besluiten nemen tot opbouw van de gemeente van Christus. De kerkenraad is geen werkgroep maar een vergadering waar sturing wordt gegeven aan
de geloofsgemeenschap: waar willen we met ons kerkbootje naartoe, hoe komen we daar en wat is daarvoor nodig? Het kerkenwerk dat voor het bereiken van het doel verzet dient te worden, wordt (in samenspraak) gedaan door colleges, commissies en gemeenteleden. De kerk is geen doel in zichzelf, dat wil zeggen: het doel van de kerk heeft meer om het lijf dan alleen haar eigen voortbestaan. Ambtsdragers mogen zich laten inspireren door het verhaal waarin Jezus aan Petrus opdracht gaf om zorg te dragen voor de schapen. De opdracht luidde niet om de kerk te managen. De verantwoordelijkheid van ambtsdragers en de taak van alle gemeenteleden wordt prach tig samengevat in de woorden van gezang 992 :
Wat vraagt de Heer nog meer van ons dan dat wij recht doen en trouw zijn en wandelen op zijn weg?
Het is de Geest die ons beweegt dat wij Gods wil doen en omzien naar alles wat er leeft.
PSI: Na afloop van een kerkdienst heeft iemand van mij het boek ‘God in oorlog’ , geschreven door Jan Bank, geleend. Bij gelegenheid zou ik dat graag terug ontvangen.
PS2: Maandag is mijn zondag, natuurlijk ben ik voor dringende situaties die dag ook bereikbaar maar alles, wat een dag kan wachten, hoor ik graag op dinsdag.
André van den Bor
